ริบบิ้นซาติน
พื้นผิวมีความมันวาวสูงและเงา ด้วยการผลิตแตกต่างจากสารอื่นๆ ทำให้เกิดแสงสะท้อนด้วยเทคนิคในการทอ แสงจะไม่กระจัดกระจาย เส้นใย ซาตินมักจะใช้เทคนิคการทอผ้าแบบพิเศษซึ่งเส้นด้ายแต่ละเส้นจะใช้วิธีทอ "ลอย" เหนือเส้นด้ายด้วยกันทำให้เกิดแสงเงาเป็นลักษณะพิเศษ
ริบบิ้นกรอสเกรน
ผ้าเนื้อแน่นละเอียดมีลายของเส้นแนวขวางชัดเจนจากการผลิต มีสีที่ชัดและมีความมันวาวเล็กน้อยจากการเรียงตัวของเส้นใย
ริบบิ้นคอตตอน
ริบบิ้นผ้าฝ้าย ใยฝ้ายโดยทั่วๆ ไปจะมีความมันน้อย ต้องเพิ่มความมันด้วยการตกแต่ง มีความเหนียวปานกลาง มีความนิยมสูงและเป็นที่รู้จักมาอย่างยาวนานแล้ว เมื่อจำนวนการผลิตสูง สามารถนำออกสู่ตลาดได้ในราคาที่ต่ำ สามารถซื้อหาได้ทั่วไป และสามารถเพิ่มคุณค่าได้โดยการสกรีนลาย หรือ ปักตราสัญญาลักษณ์ ต่างๆ ลงในเนื้อผ้า นิยมใช้ในงานแฮนด์เมคติดเสื้อผ้า หมวกรองเท้า กระเป๋า
ริบบิ้นผ้าต่วน
ผ้าต่วนเป็นผ้าเนื้อค่อนข้างหนา หนัก ด้านหนึ่งเป็นมันวาว ด้านหนึ่งจะด้านๆ
ใช้สำหรับผูกริบบิ้น ห่อของขวัญ
ลาเบล(ซาตินไร้ขอบ)
พื้นผิวมีความมันวาวสูงและเงาเหมือนผ้าซาตินแต่ไม่มีขอบ
ใช้สำหรับ ป้ายติดเสื้อ ป้ายทอ ป้ายชื่อ
Ultrasonic Cut
& Heat Cut
การตัดชิ้นริบบิ้น นิยมตัดด้วยกัน 2 วิธีหลักๆ เพื่อไม่ให้เนื้องานหรือเส้นด้ายของผ้าหลุดรุ่ย
1) การตัดด้วยอัลตร้าโซนิค Ultrasonic Cut จะมีความสวยงามและตัวเนื้อของริบบิ้นจะหลุดรุ่ยได้ยาก ตัดได้รวดเร็วและแม่นยำ มีค่าใช้จ่ายสูงกว่าการตัดด้วยความร้อน เนื่องจากต้องใช้เครื่องจักรในการตัด
2) การตัดด้วยความร้อน Heat Cut ผิวของรอยตัดจะขึ้นเป็นขอบจากการตัดความร้อน ซึ่งอาจทำให้เกิดการระคายเคือง นิยมในการทำเนื่องจากมีต้นทุนที่ถูกกว่าการตัดด้วยเครื่องอัลตร้าโซนิค
1
2